Ik dacht eerst dat het ging over een verhaal vertellen aan de kinderen in je klas.
Het ging over technieken om zelfzeker te vertellen voor een groep.
Eerst was er de opwarming, want als je wil vertellen moet je een ontspannen houding aannemen. Gooi dus alles maar los: handen, armen, voeten, benen, je gezichtspieren.
Oogcontact is belangrijk: Kijk naar de grond, kijk omhoog en maak oogcontact met de groep. Terwijl vertel je iets over jezelf.
Ik ben Valerie en ik ben ooit eens tegen een verkeersbord gereden.De volgende stap was in kleinere groep: Vertel over iets dat je ooit gegeten hebt. Zorg er voor dat we het water in de mond krijgen of zorg er voor dat we het echt niet willen eten.
Je moest je verhaal zo sappig mogelijk brengen.
Hulpmiddelen om je boodschap beter over te brengen zijn: realistische gebaren, details (niet te veel en niet te weinig), intonatie, klemtonen.
Per 3 een sprookje uitkiezen.
- De eerste vertelt het sprookje in 7 minuten.
- De tweede vertelt het sprookje in 3 minuten.
- De derde vertelt het sprookje in 5 à 6 zinnen.
Het moeilijkste is de eerste en derde stap. Je moet ofwel enorm veel details blijven toevoegen om je tijd te vullen, ofwel moet je zoveel weglaten om tot de essentie te komen.
Je moet dus telkens eerst je kader van je verhaal bepalen en dit is de derde stap. Anders weet je niet waar je naartoe wil met je verhaal.
De 3 wijzen:
Je kiest in je groep 1 verhaal. Er is 1 iemand die het echte verhaal vertelt, de andere 2 zetten het verhaal wat naar hun hand.
Het publiek moet achteraf raden wie het echte verhaal heeft vertelt.
Ook hier moet je eerst je kader bepalen en is het de bedoeling dat je zo realistisch mogelijke details gebruikt.
Dit is mij gelukt aangezien ik toch heel wat mensen achter mij had staan, terwijl ik niet het echte verhaal verteld had.
Ik heb hier enkele concrete tips kunnen uithalen voor als ik moet vertellen voor een groep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten